Żniwo

Mimo że cała seria bardzo mi się podobała, ostatnia część nieco mnie rozczarowała. Trzeci tom okazał się mniej udany niż poprzednie z kilku powodów. Przede wszystkim, niejasne przeskoki w czasie sprawiły, że trudno było zrozumieć przebieg wydarzeń, szczególnie gdy akcja rozgrywała się w różnych latach bez wyraźnego oznaczenia. Dodatkowo, zauważyłam, że ten tom był bardziej zawiły i skomplikowany niż poprzednie, a także przesadnie rozwlekły, z dużą ilością przemyśleń i niewielką dynamiką akcji.

Mimo że ten tom może być mniej satysfakcjonujący niż poprzednie części, to wciąż posiada swoje zalety. Bohaterowie nadal zachwycają swoją głębią, a świat przedstawiony wciąż urzeka swoją intrygującą i pełną tajemnic atmosferą. Z każdą stroną rośnie ciekawość, co dalej się wydarzy, co sprawia, że lektura staje się coraz bardziej wciągająca. Seria wciąga czytelnika swoją oryginalnością i fascynującą wizją przyszłości, gdzie pozorna doskonałość skrywa wewnętrzne konflikty. Mimo drobnych niedociągnięć, cała seria to niezwykłe literackie doświadczenie, które gorąco polecam wszystkim miłośnikom literatury fantastycznej.

Mimo że cała seria bardzo mi się podobała, ostatnia część nieco mnie rozczarowała. Trzeci tom okazał się mniej udany niż poprzednie z kilku powodów. Przede wszystkim, niejasne przeskoki w czasie sprawiły, że trudno było zrozumieć przebieg wydarzeń, szczególnie gdy akcja rozgrywała się w różnych latach bez wyraźnego oznaczenia. Dodatkowo, zauważyłam, że ten tom był bardziej...

Bardzo przyjemnie spedzilam czas podczas lektury tej ksiazki. Nie takiego zakonczenia sie spodziewalam, autor dokonuje nieoczywistych wyborow, potrafi zaangazowac czytelnika.
Szkoda tylko, ze ksiazka sie juz skonczyla i nie ma wiecej stron.

Bardzo przyjemnie spedzilam czas podczas lektury tej ksiazki. Nie takiego zakonczenia sie spodziewalam, autor dokonuje nieoczywistych wyborow, potrafi zaangazowac czytelnika.
Szkoda tylko, ze ksiazka sie juz skonczyla i nie ma wiecej stron.

Bardzo płytkie ujęcie świata, kolejny raz u Shustermana zaczynamy od szokująco absurdalnego konceptu. Banda morderców robi, co chce, wykorzystując dowolne narzędzia, nikt się im nie sprzeciwia. W zasadzie wszyscy ludzie myślą i działają tak samo. Wszyscy, prócz oczywiście kosiarzy. Ok, to można przełknąć, przyjąć wizję autora, lecz poza nią nic ciekawego do trylogii nie dodał. Postaci są bardzo płaskie i w zasadzie nie spełniają żadnej roli, istnieją chyba tylko dla zwiększenia objętości książek. Szczególnie jest to widoczne w trzeciej części, gdzie wszystko dzieje się samo, pchane jedynie wolą Thunderheada.

Bardzo płytkie ujęcie świata, kolejny raz u Shustermana zaczynamy od szokująco absurdalnego konceptu. Banda morderców robi, co chce, wykorzystując dowolne narzędzia, nikt się im nie sprzeciwia. W zasadzie wszyscy ludzie myślą i działają tak samo. Wszyscy, prócz oczywiście kosiarzy. Ok, to można przełknąć, przyjąć wizję autora, lecz poza nią nic ciekawego do trylogii nie...

Straszne rozczarowanie. Pierwszy tom najlepszy, ale historia potoczyła się w nieciekawym kierunku. Główny złol strasznie jednowymiarowy, protagoniści którym się nie kibicuje. Ogólnie trylogia troszkę przehypowana. Na plus szybko się czyta 2 pierwsze tomy, 3 tom najbardziej przynudza.

Straszne rozczarowanie. Pierwszy tom najlepszy, ale historia potoczyła się w nieciekawym kierunku. Główny złol strasznie jednowymiarowy, protagoniści którym się nie kibicuje. Ogólnie trylogia troszkę przehypowana. Na plus szybko się czyta 2 pierwsze tomy, 3 tom najbardziej przynudza.

Pierwsza część świetna. Druga dokładnie tak samo. Wrażliwa, ciekawa, wciągająca jednym słowem świetna!

Pierwsza część świetna. Druga dokładnie tak samo. Wrażliwa, ciekawa, wciągająca jednym słowem świetna!

Wielki szacun dla autora za pomysł na całe uniwersum , w tym tomie mamy kilkanaście perspektyw co troche było momentami nużące i ta 700 stronnic9wa cegle czytalem 2 tygodnie. O ile poczatek byl swoetny tak po ok 500 stronie przystopowalo zeby ostatnie 70 stron polknac na raz bo nie wszystkich dążyłem sympatią ale dawało szersza perspektywę świata. Brakowało mi głównych bohaterów. Wątek romantyczny delikatny co jest atutem tej serii. Samo zakończenie.. moim zdaniem troszeczkę za bardzo kosmiczne natomiast zgrabnie zamyka trylogię. Uważam że jest to godna uwagi seria, polecam fanom fantastyki gdzie wątek miłosny nie gra 1 skrzypiec :)

Wielki szacun dla autora za pomysł na całe uniwersum , w tym tomie mamy kilkanaście perspektyw co troche było momentami nużące i ta 700 stronnic9wa cegle czytalem 2 tygodnie. O ile poczatek byl swoetny tak po ok 500 stronie przystopowalo zeby ostatnie 70 stron polknac na raz bo nie wszystkich dążyłem sympatią ale dawało szersza perspektywę świata. Brakowało mi głównych...

Mam jakieś mieszane uczucia co do tego tomu jakby zabrakło tego magicznego składnika, który był w Kosiarzach i Thunderheadzie. Citra i Rowan zostają wydobyci z dna oceanu i ożywieni przez Kosiarza z okręgu Amazonii, choć każde jest diametralnie różnie traktowane. Śledzimy ich losy jak próbują odnaleźć się w nowych realiach i jakie kroki podejmują by przeciwstawić się władzy Goddarda. Zaskoczeniem było, że wszyscy ludzie uznani zostali za bezmanierowców, a mimo to Chmura potrafiła dawać chcącym je zauważyć przesłanki. Toniści zyskali na znaczeniu w tej części i nadają jej tempo swoimi działaniami, a wśród nich jest jedyna osoba, która może rozmawiać z Thunderheadem. Zakończenie książki jest z dużym przytupem, acz to co się stało z Citrą i Rowanem, musicie sami się przekonać.

Mam jakieś mieszane uczucia co do tego tomu jakby zabrakło tego magicznego składnika, który był w Kosiarzach i Thunderheadzie. Citra i Rowan zostają wydobyci z dna oceanu i ożywieni przez Kosiarza z okręgu Amazonii, choć każde jest diametralnie różnie traktowane. Śledzimy ich losy jak próbują odnaleźć się w nowych realiach i jakie kroki podejmują by przeciwstawić się władzy...

Trochę "siadła" chyba ta trzecia część. Tzn. cały czas dobrze się czyta, dużo się dzieje, ale pomysł na rozwiązanie tej całej intrygi jakoś tak... nie do końca mi zagrał.

Trochę "siadła" chyba ta trzecia część. Tzn. cały czas dobrze się czyta, dużo się dzieje, ale pomysł na rozwiązanie tej całej intrygi jakoś tak... nie do końca mi zagrał.

Każda część trzyma poziom poprzedniej co nie jest łatwym zadaniem. Muszę przyznać, że dawno nie czytałam tak dobrej fantastyki. Z mocno walącym sercem śledziłam losy bohaterów.

Do czego mogłabym się przyczepić to to, iż tak jak marudziłam, że w 2 tomie mało mi było Rowana, tak tu było go jeszcze mniej. To sprawiło, że trochę obniżyłam ocenę. Akcja bardziej skupia się na Kosiarz Anastazji i Greysonie. Trochę szkoda, bo Rowan był moją ulubioną postacią.

Samo zakończenie było zaskakujące, ale pisane jak dla mnie na szybko. Autor mógł je trochę bardziej rozwinąć, dodać jeszcze jeden rozdział, bo byłam ciekawa jak finalnie potoczyły się losy bohaterów. Niemniej jednak tom jak i cała seria jest bardzo ciekawy, nietuzinkowy i godny polecenia.

Każda część trzyma poziom poprzedniej co nie jest łatwym zadaniem. Muszę przyznać, że dawno nie czytałam tak dobrej fantastyki. Z mocno walącym sercem śledziłam losy bohaterów.

Do czego mogłabym się przyczepić to to, iż tak jak marudziłam, że w 2 tomie mało mi było Rowana, tak tu było go jeszcze mniej. To sprawiło, że trochę obniżyłam ocenę. Akcja bardziej skupia się na...

Kocham pomysł na stworzony świat i jego przedstawianie i to jest dla mnie główny powód uwielbienia tych książek. Powoli rozwijane szczegóły i warstwowe, choć nie nazbyt skomplikowane postacie.
Seria wciągała mnie, można by rzec, „nierównomiernie”. Punkty kulminacyjne, owszem na końcu każdego tomu, ale i w trakcie, i na początku bywały momenty, od których nie mogłam się oderwać, a potem chwilowe przestanki i znowu budowanie napięcia.

Nawet ten dziwnie rozwijany wątek romantyczny łyknęłam, choć w pierwszym tomie wydawało się to nieco niespodziewane, to prawda. A może niedopowiedzenia i pozostawienie pola do wyobraźni dla pewnych szczegółów to cecha pisania Neala Shustermana.

Jedynie zakończenie… sama nie wiem co o nim sądzić. Nie usatysfakcjonowało mnie. Może jeszcze go nie rozumiem, ale chyba liczyłam na coś innego. Chyba było za spokojne dla mnie jak na budowane przez trzy tomy napięcie. I tylko dlatego ostatni tom oceniłam słabiej niż poprzednie, którym dałam 5 gwiazdek.

Cała seria, którą oceniam na 4,5/5, na pewno zostanie ze mną długo, i coś mi się wydaje, że chętnie do niej wrócę.

Kocham pomysł na stworzony świat i jego przedstawianie i to jest dla mnie główny powód uwielbienia tych książek. Powoli rozwijane szczegóły i warstwowe, choć nie nazbyt skomplikowane postacie.
Seria wciągała mnie, można by rzec, „nierównomiernie”. Punkty kulminacyjne, owszem na końcu każdego tomu, ale i w trakcie, i na początku bywały momenty, od których nie mogłam się...